Zalecenia pielęgniarskie

JAKIE CZYNNIKI MAJĄ WPŁYW NA ODCZUWANIE BÓLU?

• nastrój chorego
• relacje z innymi osobami
• stosowane leki przeciwbólowe
• aspekty emocjonalne takie jak: gniew, lęk, depresja, stres
• niska samoocena
• utrata poczucia sensu życia
• brak nadziei

JAKI SPOSÓB PACJENT MOŻE OCENIĆ NATĘŻENIE BÓLU?

SKALA NUMERYCZNA – Numerical Rating Scale (NRS) jest stosowana od 2002 roku w Opolskim Centrum Onkologii, według której prosi się chorego, aby określił jak silny jest ból, wskazując na odpowiednią cyfrę w skali 0 -10 wyjaśniając, że :
0 – brak bólu
1 – 2 ból łagodny
3 – 4 ból lekki
5 – 6 ból średni
7 – 8 ból silny
9 – 10 ból nie do zniesienia

W celu zapobiegania lub łagodzenia skutków ubocznych leczenia:
1. Nawadniaj organizm:
– wypijaj 8 – 10 szklanek różnorodnych płynów dziennie (soki i napoje energetyczne, zupy, buliony, herbaty ziołowe, a także arbuzy i lody z zamrożonego soku)
2. Stosuj odpowiednio dietę w przypadku:
a) biegunki
– jedz niewiele, ale często,
– codziennie spożywaj jogurt naturalny o niskiej zawartości tłuszczu,
– spożywaj produkty bogate w rozpuszczalny błonnik (płatki owsiane, banany, mus jabłkowy, przetwory owocowe, ryż, makaron, ziemniaki, białe pieczywo),
– unikaj mleka i dań mlecznych, ewentualnie wybieraj mleko bez laktozy,
– unikaj tłustych dań i produktów (frytek, pizzy, smażonego mięsa, bekonu, wysokokalorycznych deserów, pączków, ciast, chipsów, zawiesistych sosów, dressingów)
b) zaparć
– wypijaj 8 – 10 kubków płynów dziennie,
– zwiększ spożycie błonnika w postaci owoców, świeżych i suszonych orzechów, warzyw, fasoli, płatków owsianych,
– jedz obfite śniadania,
– zwiększ swoją aktywność fizyczną,
c) mdłości
– jedz niewiele, a często, najlepiej co 2-3 godziny,
– jedz i pij powoli,
– wybieraj produkty suche np. słone paluszki, precle, tosty,
– wybieraj produkty i dania zimne albo o temperaturze pokojowej (kanapki, twaróg, owoce, jajka na twardo),
– pij napoje zimne albo schłodzone,
– spożywaj potrawy o łagodnym smaku,
– wybieraj herbatę miętową lub imbirową,
– odpoczywaj po każdym posiłku,
– ogranicz przykre zapachy, widoki,
– starannie wietrz pomieszczenia,
– unikaj niesmaku w ustach, często je przepłukując,
– nie przemęczaj się unikaj nagłych ruchów,
– przy zmienionych reakcjach na smaki ssij twarde i niesłodkie cukierki (np. kwaskowate lub miętowe),
– jeżeli masz metaliczny posmak w ustach używaj plastikowych sztućców, unikaj jedzenia konserw,
– uatrakcyjniaj potrawy rozmaitymi i oryginalnymi smakami, np. łącząc smak słodki z kwaśnym albo owocowy oraz różne przyprawy korzenne, gorczycę, wino
d) braku apetytu
– jadaj 5 – 6 razy dziennie,
– sięgaj po różne przekąski tj. jogurt, ser, jajka, przetwory owocowe, batony energetyczne, suszone owoce, orzechy,
– wybieraj produkty i potrawy bogate w białko i kaloryczne np. masło orzechowe, jogurt,
– wodę i herbatę zastąp napojami bogatymi w składniki odżywcze np. pitna czekolada, proteinowe shake, gęste zupy, suplementy diety

3. Unikaj alkoholu, potraw pikantnych, a także kwaśnych dań i soków.
Podrażniają one ścianę żołądka, mogą wywołać lub pogłębić nudności, zgagę, bóle brzucha.

4. Dbaj o czystość i zdrowie jamy ustnej
– często i łagodnie czyść jamę ustną,
– używaj miękkich szczoteczek i przepłukuj usta roztworem z łyżki sody oczyszczonej rozpuszczonej w filiżance ciepłej wody,
– informuj lekarza o bolesności w jamie ustnej (ranach, owrzodzeniach)

5. Zmniejszaj ryzyko zakażenia
– chroń swój organizm przed infekcjami,
– myj często i dokładnie ręce,
– unikaj bliskiego kontaktu z osobami chorymi, tłumów, zamkniętych przestrzeni, miejsc gdzie mogą przebywać osoby kaszlące, kichające,
– dbaj, by twoja skóra była czysta i sucha,
– starannie myj i dezynfekuj wszelkie uszkodzenia skóry, informuj lekarza o zranieniach, wysypkach, oparzeniach,
– zmieniaj codziennie bieliznę osobistą i pościelową

6. Dbaj o skórę
– używaj mydła nawilżającego,
– kąp się lub bierz prysznic w wodzie ciepłej,
– wycieraj się miękkim ręcznikiem, delikatnie przyciskając go do skóry,
– po umyciu smaruj skórę balsamem nawilżającym,
– unikaj perfum i kosmetyków z dodatkiem alkoholu,
– unikaj kontaktu skóry z wełną i innymi szorstkimi tkaninami,
– używaj odzieży miękkiej i luźnej, nie krępującej ruchów,
– w przypadku wysypki trądzikopodobnej używaj łagodnego mydła, codziennie używaj hipoalergicznego, bezzapachowego kremu, w celu złagodzenia wysypki, używaj                      hipoalergicznych kosmetyków do makijażu, unikaj dłuższego przebywania na słońcu oraz zrezygnuj z solarium, nie używaj ogólnodostępnych leków przeciwtrądzikowych,
– w przypadku zespołu dłoniowo – podeszwowego używaj łagodnego mydła, unikaj balsamów i kremów zawierających alkohol, glicerynę, perfumy, unikaj przebywania na               słońcu, chroń ręce i nogi przed gorącą wodą, unikaj spa, basenów z hydromasażem lub podgrzewaną wodą, noś wygodne, przewiewne, niekrępujące obuwie oraz                             skarpetki, unikaj forsowania dłoni (noszenie ciężkich przedmiotów, krojenie twardych produktów, praca w ogrodzie), nie przemęczaj stóp długim chodzeniem lub                          staniem

7. Przerzedzone włosy, zmieniony wygląd paznokci
– myj i susz delikatnie włosy,
– stosuj środki wzmacniające włosy słabe lub zniszczone,
– unikaj drażniących substancji chemicznych,
– nie używaj suszarki ani lokówki,
– krótkie włosy maskują przerzedzenie, rozważ skrócenie włosów,
– chroń paznokcie przed uszkodzeniami, obcinając je krótko,
– nie używaj sztucznych paznokci, lakierów i zmywaczy,
– kruche i łamliwe paznokcie możesz chronić plastrem

8. Wrażliwość na zimno
– ubieraj się ciepło, gdy jest zimno,
– nie nastawiaj klimatyzacji w domu lub samochodzie na najniższą temperaturę,
– bierz ciepły prysznic,
– w zimne dni osłaniaj usta i nos szalikiem,
– chroń dłonie rękawiczkami wyjmując coś z lodówki lub zamrażarki,
– zakładaj rękawiczki, gdy musisz dotknąć zimnej powierzchni,
– jedz i pij tylko to co ma pokojową temperaturę,
– zrezygnuj z lodu w napojach,
– zimne ręce myj w ciepłej wodzie

9. Jak dbać o skórę przy neuropatii?
– codziennie sprawdzaj czy na rękach i nogach nie masz ran,
– nie noś ciasnych i niedopasowanych skarpet i butów,
– codziennie nawilżaj stopy i ręce,
– po kąpieli starannie wycieraj przestrzenie między palcami stóp,
– regularnie obcinaj paznokcie u palców stóp,
– w zimne dni noś ciepłe skarpetki i rękawiczki,
– zmywaj naczynia w gumowych rękawiczkach, aby uniknąć oparzeń i zacięć

10. Życie seksualne
– erekcję u mężczyzn mogą poprawić przyrządy próżniowe, czopki i iniekcje doprąciowe. Rozwiązania chirurgiczne to implanty.
– w przypadku kobiet stosuje się nawilżające żele, ćwiczenia mięśni Kegla

11. Aktywność fizyczna i wypoczynek
– jeśli regularnie zażywasz ruchu, nie ograniczaj go podczas terapii,
– zachowaj równowagę między aktywnością fizyczna a oszczędzaniem energii,
– dostosuj aktywność fizyczną możliwości własnego organizmu. Przy dużym zmęczeniu musisz wypocząć, a na ruch pozwolić sobie przy pewnym zapasie sił
– przeplataj wypoczynek aktywnością,
– w chwilach zmęczenia siadaj z uniesionymi stopami i zamykaj oczy.

ZALECA SIĘ:

• po zakończonym procesie chodzenia pacjent może odczuwać lekkie zamroczenie, zawroty głowy lub zimno, dlatego zaleca się, aby pacjent pozostał ok. 10min. na fotelu do czasu aż się rozgrzeje wskazane jest również, aby pacjent pozostał w gabinecie do momentu, kiedy włosy samoistnie nie wyschną.

NIE ZALECA SIĘ:

• mycia głowy na 2 dni przed planowanym zabiegiem chłodzenia skóry głowy i 2 dni po zabiegu,
• farbowania włosów,
• stosowania mechanicznego suszenia włosów,
• stosowania sprzętów i preparatów do stylizacji włosów np. lokówka, prostownica, żel do włosów, lakier do włosów.

Radioterapia jest metodą leczenia, która wykorzystuje promieniowanie jonizujące do niszczenia komórek nowotworowych. Promieniowanie jonizujące przechodząc przez tkanki wywołuje szereg zjawisk fizycznych, które powodują zmiany w metabolizmie zdrowych komórek i uszkadzają komórki nowotworu niszcząc ich zdolność do wzrostu i rozmnażania się. Radioterapia jest leczeniem miejscowym lub miejscowo regionalnym, stosowana jest jako leczenie samodzielne lub w skojarzeniu z innymi metodami.

Cele radioterapii:

1. całkowite wyleczenie
2. ograniczenie wzrostu i rozprzestrzeniania się choroby
3. zapobieganie mikroprzerzutom
4. łagodzenie i zmniejszanie nasilenia objawów w przypadku zaawansowanej choroby

Efekty uboczne leczenia zależą od obszaru poddanemu napromienianiu, całkowitej dawki promieni oraz od cech indywidualnych pacjenta.

Opieka nad pacjentem poddanym radioterapii prowadzona jest w oparciu o rozpoznane problemy pielęgnacyjne u pacjentów leczonych promieniami.

Do głównych problemów pacjentów leczonych tą metodą należą:

• problemy ze strony skóry

Rumień skóry przybierający kolor od lekko różowego do głębokiego, przydymionego lub intensywnie czerwonego, obrzęk i zwiększona wrażliwość, skóra sucha i łuszcząca się dochodzi do tzw. złuszczania na sucho. Kolejny etap to tzw. złuszczanie na mokro, pojawiają się pęcherzyki wypełnione treścią surowiczą, dochodzi do silnego złuszczania, któremu towarzyszy ból z wysiękiem surowiczym, miejscami z martwicą i krwawieniem.

Ból o różnym charakterze, swędzenie, pieczenie.

Obszary skóry ,które wykazują większą wrażliwość na promieniowanie to skóra twarzy i szyi, okolice pach i pachwin, fałd pod piersiami, krocze oraz fałd pośladkowy.

• problemy związane z napromienianiem okolicy głowy i szyi popromienne uszkodzenie błony śluzowej

Suchość w jamie ustnej ,zapalenie błony śluzowej, próchnica dentystyczna, występowanie gęstej i lepkiej śliny, która utrudnia połykanie, zmiany w odczuwaniu lub utrata smaku, zapalenia grzybicze, nadwrażliwość, ból, obrzęk, kontaktowe krwawienie, chrypka i trudności w mówieniu i połykaniu, problemy z doustnym przyjmowaniu pokarmów.

SP ZOZ Opolskie Centrum Onkologii im. prof. Tadeusza Koszarowskiego w Opolu

• problemy związane z napromienianiem okolicy klatki piersiowej

duszność, kaszel, problemy z połykaniem, pieczenie w przełyku, czasem krwioplucie

• problemy związane z napromienianiem okolicy jamy brzusznej

nudności, wymioty, bolesne przelewania, uczucie pełności nadbrzuszu

• problemy związane z napromienianiem okolicy miednicy

biegunka, uczucie bolesnego parcia na stolec, podrażnienia okolicy odbytu, zaburzenia

w oddawaniu moczu, moczenie nocne, pieczenie w czasie oddawania moczu, stany zapalne

pęcherza moczowego, krwiomocz, zaburzenia miesiączkowania

• problemy związane z napromienianiem mózgu

rozpierające bóle głowy, nudności wymioty, zmiany widzenia, zmiany w stanie umysłowym,

zaburzenia mowy

• problemy związane z działaniem promieniowania jonizującego na stan psychofizyczny pacjenta

uczucie zmęczenia, apatia, zaburzenia snu, poczucie izolacji spowodowane długotrwałą

hospitalizacją.

Wobec rozpoznanych problemów zaplanowano działania pielęgniarskie mające na zminimalizowanie lub zlikwidowanie niepożądanych objawów.

• Prowadzenie działań edukacyjnych nakierowanych na naukę pielęgnacji skóry, informowanie chorych o konieczności unikania promieni słonecznych i innych źródeł ciepła, natłuszczaniu skóry, unikaniu mydła do mycia okolicy napromienianej, unikaniu golenia nożykiem, unikaniu zadrapań i innych podrażnień skóry oraz o stosowaniu lekkiej i przewiewnej bielizny bawełnianej. Obserwacja stopnia nasilenia odczynu popromiennego, prowadzenie oceny nasilenia i charakteru bólu, wykonywanie zabiegów pielęgnacyjnych na skórze z nasilonym odczynem popromiennym, stosowanie oscylacji głębokiej w celu przyspieszenia gojenia odczynu popromiennego.

• Działania mające na celu złagodzenie dolegliwości ze strony błony śluzowej jamy ustnej powinny obejmować: informowanie chorego o konieczności dbania o higienę jamy ustnej, technikach mycia zębów gdy używanie szczoteczki i pasty jest nie możliwe, częstym płukaniu jamy ustnej wodą i preparatami zleconymi przez lekarza, spożywaniu posiłków o łagodnym smaku, miękkich i z dużą ilością płynów. Kontrola wagi ciała, podawanie preparatów wysokoenergetycznych i wysokobiałkowych, założenie sondy do żołądka w celu prowadzenia żywienia dojelitowego. W przypadku nasilenia dolegliwości bólowych nauka oceny nasilenia bólu i podawanie leków zgodnie ze zleceniem lekarskim.

• Działania mające na celu łagodzenie duszności i kaszlu obejmują: wysokie ułożenie pacjenta, zapewnienie dopływu świeżego powietrza, oklepywanie, stosowanie tlenoterapii i inhalacji zgodnie ze zleceniami, uspokojenie pacjenta, zapewnienie poczucia bezpieczeństwa.

• Działania mające na celu łagodzenia nudności i wymiotów obejmują: zapewnienie pacjentowi spokoju, zachęcać do stosowania technik relaksacyjnych, w przypadku wymiotów stosowanie diety niskotłuszczowej, łatwostrawnej, podawanie posiłków częściej ale w małych ilościach, picie wody niegazowanej często ale w niewielkich porcjach, kontrola ilości i treści wymiotów, podawanie leków p/wymiotnych.

SP ZOZ Opolskie Centrum Onkologii im. prof. Tadeusza Koszarowskiego w Opolu

• Działanie mające na celu łagodzenie dolegliwości związanych z napromienianiem miednicy małej obejmują: kontrolę wypróżnień, ocenę ilości oddanego stolca w przypadku biegunek, stosowanie diety lekkostrawnej bezmlecznej, bezglutenowej, unikanie surowych warzyw i owoców, picie dużej ilości płynów, podawanie leków p/biegunkowych zgodnie ze zleceniem lekarskim. Pielęgnacja okolicy odbytu, natłuszczanie, stosowanie preparatów łagodzących ból i uczucie pieczenia oraz podawanie leków rozkurczowych. Działania mające łagodzić dolegliwości ze strony układu moczowego obejmują instruowanie o konieczności szczególnego dbania o higienę w celu zapobiegania zakażeniom cewki moczowej i pęcherza, ograniczenie picia płynów wieczorem, w przypadku nasilenia dolegliwości założenie cewnika, stosowanie leków zgodnie ze zleceniami. W przypadku pojawienia się zaparć kontrola rytmu wypróżnień, podawanie delikatnych leków przeczyszczających, nie można stosować lewatywy przeczyszczającej.

• Działania mające na celu łagodzenie dolegliwości związanych z napromienianiem mózgu obejmują: obserwacja chorego w kierunku objawów obrzęku mózgu, nauka oceny nasilenia i rodzaju bólu, zapewnienie pacjentowi bezpieczeństwa, w przypadku nasilenia się objawów podawanie leków zmniejszających obrzęk mózgu.
• Działania mające na celu złagodzenie dolegliwości w sferze psychosomatycznej obejmują: prowadzenie działań edukacyjnych, zachęcanie do uczestnictwa w terapii zajęciowej, umożliwianie kontaktu z psychologiem, ułatwianie kontaktu z rodziną, zachęcanie do aktywności ruchowej.

Pielęgniarka pełniąca opiekę nad pacjentem napromienianym zapewnia wszechstronną pomoc w radzeniu sobie z objawami ubocznymi, które dotyczą nie tylko sfery fizycznej ale także i psychicznej. Poświęcenie odpowiedniej ilości czasu i uwagi pacjentom przez wykwalifikowany personel ma bardzo duży wpływ na przebieg leczenia.

Zalecenia ogólne

• przed wymianą butelki należy umyć i zdezynfekować ręce,
• butelkę należy wymieniać 1 x dziennie (o stałej porze dnia),
• butelka powinna zawsze mieć próżnię (być ściśnięta),
• butelki nigdy nie należy zgniatać lub ściskać, gdy jest połączona z drenem.

Postępowanie

1. Umyć i zdezynfekować ręce
2. Wyjąć butelkę z drenu i zabezpieczyć końcówkę
3. Nową butelkę wcześniej ściśniętą założyć do drenu
4. Umyć i zdezynfekować ręce
5. Ilość treści należy odnotować

KARTKĘ Z ZAPISANYMI ILOŚCIAMI NALEŻY ZABRAĆ NA KONTROLNĄ WIZYTĘ

W razie wystąpienia problemów należ skontaktować się telefonicznie pod numerem telefonu:

77 441 60 72 – dyżurka pielęgniarek Oddziału Chirurgii Onkologicznej z Pododdziałem Chorób Piersi.

O usunięciu lub utrzymaniu drenu zadecyduje lekarz podczas wizyty kontrolnej.

W co należy się zaopatrzyć?:
– szare, hipoalergiczne mydło,
– preparat do odkażania skóry – gotowy preparat alkoholowy np. Kodan,
– preparat do dezynfekcji rąk,
– gaza sterylna 0,5 m lub opatrunek sterylny dopasowany do rozmiaru rany
/w zależności od indywidualnych zaleceń lub uczuleń np. na plaster/.

Zalecenia ogólne:
1. Kąpiel całego ciała – prysznic co najmniej 1 x dziennie.
2. Zmiana opatrunku 1 x dziennie
3. W trakcie zmiany opatrunku starać się nie dotykać rany oraz brzegów rany.
4. Przed i po zmianie opatrunku należy umyć i zdezynfekować ręce.

Postępowanie -zmiana opatrunku połączona z prysznicem:
1. Umyć i zdezynfekować ręce.
2. Odkleić opatrunek i wziąć prysznic.
3. W trakcie mycia ciała – rany nie myjemy myjką przeznaczoną do toalety całego ciała.
4. Po kąpieli nie wycierać rany lecz pozostawić do wyschnięcia.

Po jej wyschnięciu:
– ranę spryskać środkiem dezynfekcyjnym nie wycierać zostawiać do wyschnięcia,
– nakleić sterylny opatrunek dopasowany do rozmiaru rany.
5. Ponownie zdezynfekować ręce.

W razie wystąpienia niepokojących objawów: zaczerwienienie rany, ból i ocieplenia w okolicy rany, gorączki, należy zgłosić się do przychodni lub skontaktować się telefonicznie.
Numer telefonu dyżurki pielęgniarskiej Oddziału Chirurgii Onkologicznej:
77 44-16-072

Podczas wizyty kontrolnej zostanie podjęta decyzja co do usunięcia szwów.
PREPARAT DO DEZYNFEKCJI STOSOWAĆ DO CZASU ZDJĘCIA SZWÓW.

W co należy się zaopatrzyć?:
– szare, hipoalergiczne mydło,
– preparat do odkażania skóry- gotowy środek alkoholowy np. Kodan,
– preparat do dezynfekcji rąk,
– gaza sterylna 0,5 m lub opatrunek sterylny dopasowany do rozmiaru rany
/w zależności od indywidualnych zaleceń lub uczuleń np. na plaster/.

Zalecenia ogólne:
1. Kąpiel całego ciała – prysznic co najmniej 1 x dziennie.
2. Zmiana opatrunku 1 x dziennie.
3. W trakcie zmiany opatrunku starać się nie dotykać rany oraz brzegów rany.
4. Przed i po zmianie opatrunku należy umyć i zdezynfekować ręce.

Postępowanie- zmiana opatrunku połączona z prysznicem:
1. Umyć i zdezynfekować ręce.
2. Odkleić opatrunek i wziąć prysznic.
3. W trakcie mycia ciała- rany nie myjemy myjką przeznaczoną do toalety całego ciała.
4. Po kąpieli nie wycierać rany lecz pozostawić do wyschnięcia.

Po jej wyschnięciu:
– ranę spryskać środkiem dezynfekcyjnym nie wycierać zostawiać do wyschnięcia,
– nakleić sterylny opatrunek dopasowany do rozmiaru rany.
5. Ponownie zdezynfekować ręce.

W razie wystąpienia niepokojących objawów: zaczerwienienie rany, ból i ocieplenia w okolicy rany, gorączki, należy zgłosić się do przychodni bądź skontaktować się telefonicznie.

Numer telefonu dyżurki pielęgniarskiej Oddziału Chirurgii Onkologicznej:
77/ 44-16-072

Podczas wizyty kontrolnej zostanie podjęta decyzja co do usunięcia szwów.
PREPARAT DO DEZYNFEKCJI STOSOWAĆ DO CZASU ZDJĘCIA SZWÓW.

W co należy się zaopatrzyć?:
– szare, hipoalergiczne mydło,
– preparat do odkażania skóry- gotowy środek alkoholowy np. Kodan,
– preparat do dezynfekcji rąk,
– gaza sterylna 0,5 m lub opatrunek sterylny dopasowany do rozmiaru rany
/w zależności od indywidualnych zaleceń lub uczuleń np. na plaster/.

Zalecenia ogólne:
1. Kąpiel całego ciała – prysznic co najmniej 1 x dziennie.
2. Zmiana opatrunku 1 x dziennie.
3. W trakcie zmiany opatrunku starać się nie dotykać rany oraz brzegów rany.
4. Przed i po zmianie opatrunku należy umyć i zdezynfekować ręce.
5. Bieliznę kompresyjną stosować 4 tygodnie.

Postępowanie- zmiana opatrunku połączona z prysznicem:
1. Umyć i zdezynfekować ręce.
2. Odkleić opatrunek i wziąć prysznic.
3. W trakcie mycia ciała- rany nie myjemy myjką przeznaczoną do toalety całego ciała.
4. Po kąpieli nie wycierać rany lecz pozostawić do wyschnięcia.

Po jej wyschnięciu:
– ranę spryskać środkiem dezynfekcyjnym nie wycierać zostawiać do wyschnięcia,
– nakleić sterylny opatrunek dopasowany do rozmiaru rany.
5. Ponownie zdezynfekować ręce.

W razie wystąpienia niepokojących objawów: zaczerwienienie rany, ból i ocieplenia w okolicy rany, gorączki, należy zgłosić się do przychodni bądź skontaktować się telefonicznie.

Numer telefonu dyżurki pielęgniarskiej Oddziału Chirurgii Onkologicznej:
77/ 44-16-072

Podczas wizyty kontrolnej zostanie podjęta decyzja co do usunięcia szwów.
PREPARAT DO DEZYNFEKCJI STOSOWAĆ DO CZASU ZDJĘCIA SZWÓW.

W co należy się zaopatrzyć?:
– szare, hipoalergiczne mydło,
– preparat do odkażania skóry- gotowy środek alkoholowy np. Kodan,
– preparat do dezynfekcji rąk,
– gaza sterylna 0,5 m lub opatrunek sterylny dopasowany do rozmiaru rany
/w zależności od indywidualnych zaleceń lub uczuleń np. na plaster/.

Zalecenia ogólne:
1. Kąpiel całego ciała – prysznic co najmniej 1 x dziennie.
2. Zmiana opatrunku 1 x dziennie.
3. W trakcie zmiany opatrunku starać się nie dotykać rany oraz brzegów rany.
4. Przed i po zmianie opatrunku należy umyć i zdezynfekować ręce.

Postępowanie- zmiana opatrunku połączona z prysznicem:
1. Umyć i zdezynfekować ręce.
2. Odkleić opatrunek i wziąć prysznic.
3. W trakcie mycia ciała- rany nie myjemy myjką przeznaczoną do toalety całego ciała.
4. Po kąpieli nie wycierać rany lecz pozostawić do wyschnięcia.

Po jej wyschnięciu:
– ranę spryskać środkiem dezynfekcyjnym nie wycierać zostawiać do wyschnięcia,
– nakleić sterylny opatrunek dopasowany do rozmiaru rany.
– nakleić sterylny opatrunek lub zastosować sterylną gazę bez plastra podtrzymując Biustonoszem.
5. Ponownie zdezynfekować ręce.

W razie wystąpienia niepokojących objawów: zaczerwienienie rany, ból i ocieplenie w okolicy rany, gorączki, należy zgłosić się do przychodni, bądź skontaktować się telefonicznie.

Numer telefonu dyżurki pielęgniarskiej Oddziału Chirurgii Onkologicznej:
77/ 44-16-072

Podczas wizyty kontrolnej zostanie podjęta decyzja co do usunięcia szwów.
PREPARAT DO DEZYNFEKCJI STOSOWAĆ DO CZASU ZDJĘCIA SZWÓW.

W co należy się zaopatrzyć?:
– szare, hipoalergiczne mydło,
– preparat do odkażania skóry- gotowy środek alkoholowy np. Kodan,
– preparat do dezynfekcji rąk,
– gaza sterylna 0,5 m lub opatrunek sterylny dopasowany do rozmiaru rany
/w zależności od indywidualnych zaleceń lub uczuleń np. na plaster/.

Zalecenia ogólne:
1. Kąpiel całego ciała – prysznic co najmniej 1 x dziennie.
2. Zmiana opatrunku 1 x dziennie.
3. W trakcie zmiany opatrunku starać się nie dotykać rany oraz brzegów rany.
4. Przed i po zmianie opatrunku należy umyć i zdezynfekować ręce.
5. W warunkach domowych rana może pozostawać bez opatrunku.
6. Zalecanie jest unikanie czynników zewnętrznych tj. słońce, wiatr, mróz – konieczne zabezpieczenie rany opatrunkiem.

Postępowanie- zmiana opatrunku połączona z prysznicem:
1. Umyć i zdezynfekować ręce.
2. Odkleić opatrunek i wziąć prysznic.
3. W trakcie mycia ciała- rany nie myjemy myjką przeznaczoną do toalety całego ciała.
4. Po kąpieli nie wycierać rany lecz pozostawić do wyschnięcia.

Po jej wyschnięciu:
– ranę spryskać środkiem dezynfekcyjnym nie wycierać zostawiać do wyschnięcia,
– nakleić sterylny opatrunek dopasowany do rozmiaru rany.
– nakleić sterylny opatrunek lub zastosować sterylną gazę bez plastra podtrzymując Biustonoszem.
5. Ponownie zdezynfekować ręce.

W razie wystąpienia niepokojących objawów: zaczerwienienie rany, ból i ocieplenie w okolicy rany, gorączki, należy zgłosić się do przychodni, bądź skontaktować się telefonicznie.

Numer telefonu dyżurki pielęgniarskiej Oddziału Chirurgii Onkologicznej:
77/ 44-16-072

Podczas wizyty kontrolnej zostanie podjęta decyzja co do usunięcia szwów.
PREPARAT DO DEZYNFEKCJI STOSOWAĆ DO CZASU ZDJĘCIA SZWÓW.

W co należy się zaopatrzyć?:
– szare, hipoalergiczne mydło,
– preparat do odkażania skóry- gotowy środek alkoholowy np. Kodan,
– maść natłuszczająca np. Alantan,
– preparat do dezynfekcji rąk,
– gaza sterylna 0,5 m lub opatrunek sterylny dopasowany do rozmiaru rany
/w zależności od indywidualnych zaleceń lub uczuleń np. na plaster/.
– gaziki sterylne o wymiarach 5cm x 5cm /do stosowania maści/.

Zalecenia ogólne:
1. Kąpiel całego ciała – prysznic co najmniej 1 x dziennie.
2. Dezynfekcja rany po każdej kąpieli lub 2 x dziennie.
3. W trakcie zmiany opatrunku starać się nie dotykać rany oraz brzegów rany.
4. Przed i po zmianie opatrunku należy umyć i zdezynfekować ręce.
5. W warunkach domowych rana może pozostawać bez opatrunku.
6. Zalecanie jest unikanie czynników zewnętrznych tj. słońce, wiatr, mróz – konieczne zabezpieczenie rany opatrunkiem.

Postępowanie- zmiana opatrunku połączona z prysznicem:
1. Umyć i zdezynfekować ręce.
2. Odkleić opatrunek i wziąć prysznic.
3. W trakcie mycia ciała- rany nie myjemy myjką przeznaczoną do toalety całego ciała.
4. Po kąpieli nie wycierać rany lecz pozostawić do wyschnięcia.

Po jej wyschnięciu:
– ranę spryskać środkiem dezynfekcyjnym nie wycierać zostawiać do wyschnięcia,
– sterylnym gazikiem nałożyć maść /jednorazowym/
– nakleić sterylny opatrunek dopasowany do rozmiaru rany lub pozostawić ranę bez opatrunku
5. Ponownie zdezynfekować ręce.

PREPARAT DO DEZYNFEKCJI STOSOWAĆ DO 2 TYGODNI.

W razie wystąpienia niepokojących objawów: zaczerwienienie rany, ból i ocieplenie w okolicy rany, gorączki, należy zgłosić się do przychodni, bądź skontaktować się telefonicznie.

Numer telefonu dyżurki pielęgniarskiej Oddziału Chirurgii Onkologicznej:
77/ 44-16-072

Podczas wizyty kontrolnej zostanie podjęta decyzja co do dalszego postępowania.

Droga Pacjentko/ Drogi Pacjencie

• przewidywane jest u Ciebie przewlekłe dożylne leczenie przeciwnowotworowe?
• obawiasz się bólu związanego z wkłuciami?
• wiesz, że występują u Ciebie znaczne trudności z założeniem wkłucia obwodowego?

NIE MUSISZ SIĘ MARTWIĆ. Istnieje inne rozwiązanie niż wkłucia obwodowe

PORT NACZYNIOWY
Chcemy, aby chorzy leczeni w OPOLSKIM CENTRUM ONKOLOGII mieli dostęp do nowoczesnych i bezpiecznych rozwiązań, dlatego w naszym ośrodku istnieje możliwość założenia portu naczyniowego.
Oszczędza on choremu wkłuć do żyły, ponieważ drogą portu można:

• podawać leki (leki przeciwnowotworowe, antybiotyki, kroplówki nawadniające),
• pobierać krew, przetaczać krew,
• podawać środki kontrastowe w czasie badań diagnostycznych.

CO TO JEST PORT NACZYNIOWY?
Jest to wszczepiony pod skórę długoterminowy i stały dostęp do żyły głównej. Składa się z komory wyposażonej w samouszczelniającą się membranę i połączonego z nią cewnika.

DLACZEGO WARTO ZDECYDOWAĆ SIĘ NA ZAŁOŻENIE PORTU NACZYNIOWEGO?

• główną zaletą jest możliwość używania go przez wiele miesięcy, a nawet lat (1000-2000 wkłuć zakładając punkcje raz na tydzień, to będzie co najmniej 19 lat),
• uzyskanie dostępu przez wykwalifikowany personel nie jest skomplikowaną czynnością, nie przysparza choremu bólu,
• daje zupełną swobodę podczas wykonywania podstawowych czynności dnia codziennego w trakcie pobytu w szpitalu np. zmiana bielizny osobistej, kąpiel, przyjmowanie posiłków, przemieszczanie się z pompą infuzyjną,
• minimalizuje powikłania miejscowe związane z drażniącym działaniem leków przeciwnowotworowych, czy zdarzenia niepożądane w postaci wynaczynienia tych leków.

CZY WSZCZEPIENIE PORTU JEST BOLESNE?

• zabieg wykonuje się w warunkach bloku operacyjnego zwykle w znieczuleniu miejscowym,
• trwa ok 30-40 min,
• ból podczas zabiegu jest kontrolowany przez personel, z którym pacjent jest w stałym kontakcie;
• zachowane jest czucie dotyku, dlatego pacjent może odczuwać: UCISK, DOTYK,ROZPIERANIE.

CZY TO JEST RYZYKOWNY ZABIEG?
Każda procedura medyczna wiąże się z ryzykiem wystąpienia powikłań, również implantacja portu naczyniowego.

POWIKŁANIA (na temat poniższych powikłań o możesz porozmawiać z lekarzem)

JESTEM ZDECYDOWANA(Y), CHCĘ MIEĆ ZAŁOŻONY PORT JAKIE CZYNNOŚCI WYKONA PERSONEL?

• lekarz w przychodni lub w oddziale ustali termin wykonania zabiegu oraz wystawi skierowanie na konieczne badania krwi (morfologia, parametry krzepnięcia) celem wykluczenia przeciwwskazań.
• jeżeli przyjmujesz leki przeciwzakrzepowe („na rozrzedzenie krwi”) np. acenokumarol (Sintrom, Syncumarol), warfaryna (Warfin), clopidogrel (Plavix), rywaroksaban (Xarelto), dabigatran (Pradaxa) a także podskórnie wstrzykiwane preparaty heparyny – poinformuj o tym lekarza.
• termin wszczepienia portu zwykle zbiega się z terminem planowanego cyklu chemioterapii (aby oszczędzić choremu kolejnego pobytu w szpitalu),
• w dniu zabiegu w godz. porannych zaleca się:
  • kąpiel całego ciała (u mężczyzn konieczne jest ogolenie klatki piersiowej),
  • można zjeść posiłek, nie trzeba być na czczo,
  • pacjenci, którzy przyjmują leki regulujące ciśnienie tętnicze krwi są zobowiązania je przyjąć,

• nie należy zabierać na blok operacyjny zegarka, okularów oraz biżuterii
• o ewentualnej protezie zębowej poinformuj personel bloku operacyjnego,
• na blok zakładamy odzież przeznaczoną na pobyt w szpitalu,
• po otrzymaniu telefonicznej informacji pacjent w asyście pielęgniarki zostanie przekazany na blok operacyjny
• po zakończonym zabiegu lekarz udzieli informacji o konieczności i terminie usunięcia szwów (czasami odbywa się to podczas planowanego kolejnego cyklu chemioterapii),
• dla potwierdzenia prawidłowo przeprowadzonego zabiegu zostanie wykonane zdjęcie RTG klatki piersiowej,
• po powrocie do oddziału pacjent może wykonywać wszystkie czynności bez żadnych ograniczeń
• jeśli nasilają się dolegliwości bólowe poinformuj o tym pielęgniarkę – otrzymasz lek p/ bólowy,
• jeżeli zaobserwujesz inne niepokojące objawy np. narastającą duszność, przekrwiony opatrunek natychmiast poinformuj o tym personel,

Pamiętaj o odebraniu „paszportu portu” dokumentu, w którym będą zapisywane bieżące informacje z utrzymania portu, koniecznego podczas pobytu w szpitalu oraz podczas podróży samolotem (bramki bezpieczeństwa).

OPUSZCZAM ODDZIAŁ SZPITALNY- JAK DBAĆ O PORT W DOMU?

• do momentu, kiedy w ranie są szwy tj. około 10 dni, wykonujemy opatrunek 1 x dziennie PAMIETAJ!

Umyj ręce > usuń wcześniejszy opatrunek > zdezynfekuj okolice rany np. Octeniseptem (do kupienia w aptece bez recepty) – spryskaj i odczekaj aż wyschnie > naklej świeży plaster z opatrunkiem,

• po usunięciu szwów port naczyniowy chroni najlepszy opatrunek – twoja skóra,
• po zagojeniu rany pacjent z zaimplantowanym portem może prowadzić normalne życie, kąpać się uprawiać sport. Jedynym ograniczeniem są zajęcia związane z napięciem w okolicach wszczepienia portu i przebiegi cewnika.

NIE ZALECA SIĘ:

• gwałtownego dźwigania dużych ciężarów,
• gry w tenis, golfa,
• stałego drażnienia okolicy portu przez np. szelki od spodni, pasek od torebki/plecaka

ZALECA SIĘ:

• pilnowanie, aby do punkcji membrany były stosowane wyłącznie specjalne igły z tzw. szlifem Hubera,
• dbanie o skórę nad komorą portu przez ograniczenie ekspozycji na słońce,
• stosowanie łagodnego kremu natłuszczającego,

Jeżeli port nie jest używany, należy pamiętać o konieczności zgłoszenia się do Poradni Chemioterapii Opolskiego Centrum Onkologii co ok. 6 – 8 tyg. celem kontroli układu i przepłukania portu.

ZGODNIE Z PRZYJĘTYMI STANDARDAMI POSTĘPOWANIA, PORT MOŻE BYĆ USUNIĘTY PÓŁ ROKU PO ZAKOŃCZENIU RADYKALNEGO LECZENIA.

PAMIĘTAJ – W WALCE Z RAKIEM JESTEŚMY Z TOBĄ!

W razie jakichkolwiek pytań prosimy o kontakt pod nr tel. 77 441 6094

W co należy się zaopatrzyć?:

• szare, hipoalergiczne mydło,
• gotowe preparaty do mycia skóry wokół stomii/pianka, płyn lub chusteczki/- w zależności od wyboru pacjenta- dostępne w sklepie medycznym,
• gaza niesterylna np. 10cm/10cm,
• nożyczki,
• worek na zużyty sprzęt stomijny,
• szablon do pomiaru stomii,
• sprzęt stomijny.

Zalecenia ogólne:

• Kąpiel całego ciała – zalecana pod prysznicem z workiem lub bez worka stomijnego.
• Zmiana sprzętu w zależności potrzeby, rodzaju sprzętu i zaleceń producenta.
• Nie stosować oliwek, balsamów czy chusteczek do pielęgnacji niemowląt.
• Owłosienie na skórze należy usuwać tylko przy pomocy jednorazowej golarki. Nie stosować kremów, pianek do depilacji.
• Sprzęt stomijny można zmieniać w pozycji stojącej, siedzącej lub leżącej- w zależność od stanu pacjenta jak również miejsca wyłonionej stomii.
• Przy zmianie samodzielnej pomocne jest lustro, które ułatwi kontrolę wzrokową przy przyklejaniu płytki.

Postępowanie:
Przed zmianą worek należy opróżnić do toalety.

• Umyć ręce.
• Odkleić płytkę stomijną / można użyć preparat ułatwiający odklejanie/ – worek odklejać od góry do dołu. Delikatnie przytrzymywać skórę- zapobiega to podrażnieniom, uszkodzeniom i naciągnięciom skóry.

Po odklejeniu:

• Nadmiar treści można zebrać miękkim papierem toaletowym.
• Umyć dokładnie skórę wokół stomii- może być: woda z szarym mydłem lub gotowy preparat.
• Osuszyć skórę wokół stomii używając np. gazy niesterylnej.
• W zależności od zaleceń użyć preparatu do pielęgnacji skóry- w postaci gazika z płynem pielęgnacyjnym lub płynu w sprayu.
• Odmierzyć średnicę stomii- czynność tą można wykonać 1 x w tygodniu w późniejszym okresie rzadziej.
• Wyciąć odpowiedni rozmiar /otwór w płytce powinien być 2-3 mm większy niż średnica stomii /.
• Usunąć folię z płytki stomijnej.
• Nakleić płytkę od dołu do góry następnie delikatnie masować uciskając przylepiec wokół stomii.
• Zamknąć worek stomijny.
• Ponownie umyć ręce.

W razie wystąpienia niepokojących objawów:
miejscowych- dermatologicznych np. utrzymujący się stan zapalny skóry, który może być wywołany treścią jelitową bądź, reakcją uczuleniowa na sprzęt stomijny oraz dolegliwości w postaci biegunki, zaparcia, należy zgłosić się do przychodni bądź skontaktować się telefonicznie.
Numer telefonu dyżurka pielęgniarska 77/44-16-072
Numer telefonu dyżurka lekarska 77/44-16-068
Numer telefonu Poradnia Stomijna 77/44-16-017
Podczas wizyty kontrolnej zostanie podjęta decyzja dotycząca usunięcia szwów wokół stomii.

1. Przed rozpoczęciem wstrzyknięcia należy starannie umyć ręce.
2. Ampułko- strzykawkę wyjmujemy z opakowania, zdejmujemy nasadkę z igły. Ampułko- strzykawka jest gotowa do podania dlatego też, nie opróżniamy bańki powietrza nad roztworem leku.
3. Wyznaczamy okolicę podania zastrzyku (obustronnie przynajmniej 5 cm od pępka). Zastrzyki można podawać naprzemiennie raz po lewej raz po prawej stronie.
4. Należy przyjąć pozycję siedzącą lub półsiedzącą dla wygodnego podania leku.
5. Dezynfekujemy miejsce wkłucia uchwycone w fałd skórny.
6. Trzymając fałd skórny igłę wkłuwamy prostopadle do fałdu skóry i delikatnie naciskając tłok wprowadzamy pod skórę całą zawartość strzykawki.
7. Zużyte ampułko- strzykawki po odpowiednim zabezpieczeniu np. włożeniu do pudełka wyrzucamy do odpadów komunalnych.

PACJENTKO! PACJENCIE!
ZNASZ WSZYSTKIE MOŻLIWE POWIKŁANIA MOGĄCE WYSTĄPIĆ W TRAKCIE LUB PO CHEMIOTERAPII? CZY NA PEWNO?
Do powikłań chemioterapii, których boi się każdy pacjent, należą nudności, wymioty, wypadanie włosów, spadek odporności czy brak apetytu.
Czy są jeszcze jakieś objawy, które nie są tak oczywiste a jednak występują?
Tak!
Należą do nich powikłania żylne, w postaci przebarwień wzdłuż naczyń krwionośnych, zakrzepicy żylnej oraz wynaczynienia.

Dlaczego powstają?
Są wynikiem drażniącego działania leków przeciwnowotworowych (tzw. chemii) na śródbłonek naczyń krwionośnych.

Co to znaczy?
Oznacza to, że w trakcie wchłaniania leków, oprócz niszczenia komórek nowotworowych, dochodzi do uszkodzenia żył (można nazwać je poparzeniem). Co w efekcie powadzi do tego, że im więcej cykli chemioterapii, tym żyły stają się bardziej kruche i wrażliwe. Coraz trudniej założyć wenflon oraz zwiększa się prawdopodobieństwo wynaczynienia leków.

CO TO JEST WYNACZYNIENIE?
Wynaczynienie jest to przypadkowe, niezamierzone wydostanie się leku poza naczynie żylne do otaczających tkanek lub bezpośrednie ich nacieczenie. Dochodzi do niego w wyniku pęknięcia naczynia żylnego w trakcie podawania leku.

Dlaczego boimy się wynaczynień?
Ponieważ mogą prowadzić do powstania stanów zapalnych, głębokiego uszkodzenia okolicznych tkanek, owrzodzeń i martwicy.

OBJAWY WYNACZYNIENIA:
→ OBRZĘK,
→ BÓL,
→ ZACZERWIENIENIE,
→ STWARDNIENIE,
→ MIEJSCOWE OCIEPLENIE,
→ PIECZENIE,
→ DYSKOMFORT, TKLIWOŚĆ WZDŁUŻ ŻYŁY,
→ PĘCHERZE,

Wymienione objawy najczęściej występują powyżej miejsca założenia wkłucia (tuż nad górną granicą plastra, którym zabezpieczony jest wenflon).

CO NALEŻY ZROBIĆ, GDY ZAOBSERWUJE SIĘ JAKIKOLWIEK NIEPOKOJĄCY OBJAW W OKOLICY MIEJSCA WKŁUCIA?
Należy bezwzględnie zgłosić się do pielęgniarki, niezależnie od pory dnia i nocy. Nawet jeśli do zakończenia podawania leku zostało już niewiele czasu.
Dlaczego?
Ponieważ każda chwila zwłoki powiększa ilość leku wydostającego się poza żyłę. Im większy obszar wynaczynienia tym większe ryzyko powstania silnego stanu zapalnego, owrzodzenia lub martwicy.

Gdy wystąpi chociaż jeden niepokojący objaw należy natychmiast powiadomić pielęgniarkę, aby zatrzymała chemię i zmieniła miejsce wkłucia.
Oczekiwanie aż objawy same miną lub zakończy się podaż leku to działanie na własną szkodę!
Tylko szybka reakcja ze strony personelu może zapobiec powstaniu dużych stanów zapalnych, martwicy czy owrzodzenia. Pielęgniarka zatrzyma podawanie leku, razem z lekarzem oceni wielkość wynaczynienia i podejmie odpowiednie kroki, by nie doszło do powikłań.

JAK DBAĆ O MIEJSCE WKŁUCIA W CZASIE CHEMIOTERAPII?
Do zadań pacjenta w czasie chemioterapii powinna należeć troska o wkłucie obwodowe. Można dbać przestrzegając następujących zasad:
– nie naciągać wężyka kroplówki podłączonego do wkłucia,
– unikać szarpnięć, uderzeń w okolicy założonego wenflonu,
– sprawdzać czy plaster mocujący wkłucie jest suchy i nigdzie się nie odkleja (każdorazowe uszkodzenie plastra należy niezwłocznie zgłosić pielęgniarce),
– kilka razy dziennie kontrolować/oglądnąć okolicę założonego wenflonu (nad górną linią plastra) by upewnić się, że nie występuje obrzęk lub zaczerwienienie.

Przestrzeganie powyższych zasad może zminimalizować ryzyko powstania wynaczynień, a zawsze lepiej zapobiegać niż leczyć.

POWRÓT DO DOMU …I CO DALEJ?
Czasami, nawet gdy w trakcie podawania chemioterapii nie doszło do uszkodzenia wkłucia lub wynaczynienia, po kilku dniach od powrotu do domu na rękach pojawiają się czerwone ślady wzdłuż żyły, na której założony był wenflon. Dlaczego?
Niestety świadczy to o silnym podrażnieniu żył przez leki i rozwoju stanu zapalnego. Jeśli zaczerwienienie będzie się powiększało i dołączą takie objawy jak: ból, ocieplenie zaczerwienionego miejsca, gorączka, powstanie otwartej rany, należy bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Trzeba pamiętać, że o każdym takim zdarzeniu, nawet niewielkim (pozornie nieistotnym), które samoistnie zniknęło lub zaczęło się goić, powinno się poinformować lekarza przy kolejnym przyjęciu do szpitala.
Zagojony stan zapalny po chemioterapii często zostawia ciemny ślad wzdłuż żyły, nazywany przez pacjentów „pręgą”, który z czasem powinien wyblaknąć (od kilku tygodni do kilku miesięcy).

NIGDY NIE DOSZŁO U MNIE DO WYNACZYNIENIA ALE MAM „SŁABE” ŻYŁY I BOJĘ SIĘ, ŻE PRĘDZEJ CZY PÓŹNIEJ DO TEGO DOJDZIE, CO ROBIĆ?
Porozmawiaj z personelem na temat swoich obaw. Istnieją alternatywy dla podawania chemioterapii przez wkłucie obwodowe takie jak port naczyniowy. Jest to bezpieczny i wygodny sposób przyjmowania leczenia. Więcej informacji na jego temat uzyskasz pytając personel.
Pamiętaj- w walce z rakiem jesteśmy z Tobą!

W miejscu po biopsji może pojawić się siniak na skórze, lub wyczuwalny pod skórą twardy guzek czyli krwiak. Są to typowe objawy po tego typu zabiegu.

W celu przyspieszenia gojenia i szybkiego wchłaniania się krwiaka należy postępować zgodnie z poniższymi zaleceniami:

1. Opatrunek uciskowy założony po biopsji należy utrzymać do następnego dnia.

2. Po powrocie do domu można na opatrunek przyłożyć zimny okład (lód – na około

godzinę).

3. Rano zdjąć opatrunek, można wziąć prysznic.

4. Rankę na skórze, która powstała po wprowadzeniu igły należy zdezynfekować

preparatem alkoholowym i zakleić jałowym plasterkiem z opatrunkiem.

UWAGA: Dezynfekcję i opatrunek wykonywać 1 x dziennie do zagojenia się rany.

5. W okolicę miejsca, gdzie znajdował się guzek wsmarować 10% Naproxen – maść,

następnie założyć biustonosz.

6. Wieczorem następnego dnia skórę piersi posmarować maścią Hirudoid oraz wykonać

nieprzemakalny okład z Altacetu w płynie (nie stosować żelu), w okolicę miejsca, gdzie

znajdował się guzek.

Należy spać w biustonoszu.

ZALECENIA z punktów 3, 4 i 5 należy wykonywać przez okres 14 dni lub do ustąpienia zasinienia.

W pierwszych 2 dobach po biopsji może wystąpić stan podgorączkowy (37,5 stopnia Celsjusza) i ból. W tej sytuacji można zażyć leki typu: Apap, Ibuprom.

NIE STOSOWAĆ LEKÓW ZAWIERAJĄCYCH KWAS ACETYLOSALICYLOWY.

W razie nasilonego krwawienia (intensywne przemakanie opatrunku), pojawienia się gorączki (powyżej 38 stopni Celsjusza) lub stanu podgorączkowego, który będzie się utrzymywał przez 3 dni, oraz w przypadku, gdy w okolicy miejsca po zabiegu pojawi się zaczerwienienie, ból, miejscowe ocieplenie skóry i obrzęk, należy się zgłosić do:

Poradni Chorób Piersi – gabinet opatrunkowy / nr gabinetu 32- budynek Chemioterapii Dziennej/, /gabinet czynny od poniedziałku do piątku w godzinach 09.00 – 11.30 /

lub na Oddział Chirurgii w miejscu zamieszkania.

Po odbiór wyniku histopatologicznego należy się zgłosić w dniu .………………………. do Poradni
Chorób Piersi gabinet nr………………………..o godzinie……………………………………

W razie pytań lub zmiany terminu wizyty proszę kontaktować się pod numerami telefonów :

077-441-60-14 od poniedziałku do piątku w godzinach : 08.00 do 09.00.

lub:

077- 441-60-18 od poniedziałku do piątku w godzinach: 13.00 do 14.30.